روش های بازیافت زباله ها

روش های بازیافت زباله ها, تخلبه چاه و لوله بازکنی, لوله بازکنی شمال تهران, تخلیه چاه غرب تهران, حفاری چاه کرج, حفاری چاه تهران, لوله بازکنی کاسپین

فهرست مطالب

در سال 1473 کشور هلند که در آن زمان مقام اول را در نظافت شهری داشت آشغال دان های ویژه ای در نقاط مختلف شهر آمستردام برپا کرد. اولین وسیله و یا کامیون حمل زباله و فضولات انسانی در 1750 میلادی به وسیله Pierre Quteqaine به نمایش گذارده شد. در همان زمان کامیونی با تجهیزات بهتر از نظر حمل فضولات انسانی در دانشگاه Salamanc مادرید به نمایش گذاشته شد.

در سال 1876 اولین زباله سوز به علت اشکالاتی که در دفن زباله در انگلستان تولید می شد در آن کشورها به وجود آمد و کم کم از انرژی حرارتی تولید شده از زباله استفاده های بسیاری به عمل آمد. اهمیت دفع بهداشتی زباله ها موقعی بر همه روشن خواهد شد که خطرات ناشی از آنها به خوبی شناخته شوند. زباله ها نه فقط باقث تولید بیماری، تعفن و زشتی مناظر می گردند بلکه می توانند به وسیله آلوده کردن خاک، آب و هوا خسارت فراوانی را به بار آورند. به همان اندازه که ترکیبات زباله ها مختلف است خطرات ناشی از مواد تشکیل دهنده آنها نیز می توانند متفاوت باشند. لذا جمع آوری، حمل و نقل و دفع این مواد بایستی به طریقی باشد که تاثیر خطرات ناشی از آنها در سلامتی انسان به حداقل ممکنه کاهش یابد. آثار سوء ناشی از زائدات و پس مانده های جامد، مدیریت بخش شهری جوامع امروزی را بر آن داشته تا با روی آوردن به سیستم های نوین مدیریتی و از آن جمله سیستم های مدیریت مواد زائد جامد، همواره در پی راهکارهای مناسب جهت تقلیل آثار سوء ناشی از این گونه مواد باشند. یکی از این شیوه ها جلوگیری از تولید زائدات و د رمرحله بعدی بازیافت زائدات تولیدی بوده است. در ایران بازیافت مواد قدمتی طولانی داشته و به بخشی از فرهنگ جامعه ما تبدیل شده است از طرف دیگر با توجه به معضلات و مشکلات زیست محیطی تولید زباله سازمان ها و مرا کز مختلف تلاش کرده اند این بخش از فرهنگ جامعه را گسترده تر و عمیق تر نمایند به نحوی که به سایر مواد نیز تعمیم داده شود. از طرف دیگر مشکلات اقتصادی، کمبود منابع طبیعی و افزایش جمعیت نیز باعث شده روند توجه به مسائل بازیافت در تمامی کشورها سرعت بیشتری به خود بگیرد. در ایران برای بازیافت کاغذ، اولین کارخانه در سال 1313 در کرج و دومین آن در سال 1335 تحت عنوان مقوا سازی شرق در تهران و سومین آن در کهریزک در سال 1336 تاسیس شد. برای بازیافت مواد آلی و تهیه کود آلی یا کمپوست، چینی ها از جمله مللی بودند که حدود 4000 سال قبل از مواد زائد گیاهی و انسانی کود مناسبی تهیه کرده و آن را برای حاصلخیزی خاک مورد استفاده قرار می دادند و از آن به بعد مسئله استفاده از مواد زائد یک کار اساسی زراعت در کشورهای مختلف محسوب شد. در ایران استفاده از مواد زائد گیاهی و انسانی از روزگاران گذشته برای کشاورزان و روستاها بسیار معمول بوده است. از این میان کشاورزان یزدی و اصفهانی بر ارزش فوق العاده این مواد در افزایش محصولات کشاورزی کاملاً آگاه بودند. فضولات روستایی که در اصل مواد متشکله از مدفوع انسانی، حیوانی و مواد زائد گیاهی است، همراه با آب و خاک و هوا 4 اصل اساسی کشاورزی را در روستاهای ایران تشکیل می دهند. امروزه وسیع ترین عملیات تهیه کمپوست در اروپا، در کشور هلند انجام می گیرد که 35 درصد کل زباله های شهری آن کشور جهت تهیه کمپوست استفاده می شود. در شهرهای هند تا سال 1983، 9 طرح تهیه کمپوست از زباله های شهری به مرحله بهره برداری رسیده است. در آمریکا اولین کارخانه کمپوست در سال 1986 به ظرفیت 20 تن در روز تاسیس شد. کارخانه کود گیاهی تهران در سال 1351 تاسیس شد. کارخانه کمپوست اصفهان در سال 1348 با ظرفیت روزانه صد تن مورد بهره برداری قرار گرفت که به خاطر عدم رعایت موازین بهداشتی و استقرار آن در محدوده شهری تعطیل گردید ولی کارخانه کمپوست جدیدی در اصفهان در سال 1368 تاسیس شد که هم اکنون مورد بهره برداری قرار گرفته است. کارخانه کمپوست در شهرهای مشهد، کرج و تبریز در حال تاسیس است که کارخانه کمپوست مشهد به بهره برداری رسیده است. سه کارخانه کمپوست در شهرهای گرگان، بابل و نشتارود در دست طراحی و احداث است. در سال 1367 – 1360 در شهر همدان با همکاری شهرداری و دانشگاه بوعلی اقدام به تهیه کمپوست از فضولات کشتارگاه، برگ های درختان و پس مانده های گیاهی با روش حوضچه ای شد که طی این عملیات، بررسی جنبه های بهداشتی و کشاورزی کود حاصله نیز انجام گرفته است. در سال 1368 یکسری مطالعات، در ارتباط با تهیه کمپوست از مخلوط زباله های شهری و کشتارگاه در شهر سمنان توسط دانشگاه تهران انجام شده که طی این مطالعه خصوصیات کمپوست تولیدی از این روش مشخص شده و مورد ارزیابی اقتصادی قرار گرفته است. طرح و احداث کارخانه کمپوست کهریزک در سال 1372 با دو واحد 1000 تنی در یک مجموعه در دستور کار شهرداری تهران قرار گرفت. این کارخانه علاوه بر تولید کمپوست روزانه می تواند حدود 30 تن اقلامی از قبیل کاغذ، مقوا، پلاستیک ها و انواع مصنوعات فلزی را جداسازی و آماده بازیافت کند. ضرورت بازیافت زمانی بیشتر مشخص می شود که بدانیم:

– برای تولید یک تن کاغذ جدید، باید 15 درخت تنومند قطع کنیم.

– اگر سود کاغذ باطله دوباره کاغذ تهیه کنیم در مصرف آب 90 درصد، انرژی 50 درصد سود برده و در کنترل آلودگی هوا 75 درصد موفقیت کسب می کنیم.

لاستیک و پلاستیک

انرژی ای که برای تولید یک پوند لاستیک تازه لازم است در حدود BTU 15700 است. در حالی که استفاده مجدد از لاستیک فقط BTU 4600 انرژی نیاز دارد که در حدود 71 درصد صرفه جویی در مصرف انرژی است.

– برای آنکه یک لاستیک ساخته شود در حدود نصف بشکه نفت خام مصرف می شود.

240 سال طول می کشد تا یک پاکت پلاستیکی تجزیه شود (صفحه 109 کتاب آموزش بین المللی محیط زیست).

– برای تهیه یک کیلو شیشه از مواد اولیه 16 هزار BTU انرژی لازم است.

– برای بازسازی هر تن شیشه در مقایسه با تهیه آن از مواد خام در حدود 120 لیتر نفت ذخیره می شود.

در جریان بازسازی شیشه ها نسبت به تولید شیشه نو، محیط زیست کمتر آلوده می شود. برای مثال از آلودگی هوا 20 درصد و از آلودگی منابع آب 50 درصد کاسته می شود.

– در قوطی مستعمل آلومینیومی را که دور می ریزند، در واقع مقداری انرژی تلف کرده اید که معادل نصف حجم همان قوطی از مواد نفتی است.

– مقدار انرژی که تنها با بازسازی یک قوطی آلومینیومی ذخیره می شود، می تواند یک تلویزیون را به مدت 3 ساعت روشن نگه دارد.

در صورتی که یک تن آلومینیوم از داخل زباله جداسازی شده مجدداً به مصرف رسد در 400 تن سنگ معدن و 700 کیلوگرم کک و قیر صرفه جویی خواهد شد. مقدار انرژی لازم برای تولید قوطی جدید آلومینیومی 19 برابر مقدار انرژی لازم برای استفاده مجدد آنها است. در حدود بیست درصد زباله خانگی شهر تهران از موادی تشکیل شده اند که دارای ارزش اقتصادی هستند و در صورت تفکیک زباله ها و بازیافت آنها سالانه 92856 پلاستیک، 52231 تن شیشه، 60563 تن کاغذ و مقوا، 35148 تن انواع فلزات که در زباله خانگی شهرواندان تهرانی است بازیافت خواهد گردید.
زباله های تهران ثروتی ناشناخته

سامانه مدیریت ارتباطات – گروه گزارش: سال ها پیش زمانی که برخی از کارشناسان محیط زیست برای نخستین بار با نگاهی اقتصاد گرا، از زباله ها به عنوان طلای کثیف یاد کردند تصور اینکه زباله بتواند در چرخه اقتصاد ملی کشورها به عنوان یک منبع تولید درآمد و اشتغال نقش تعیین کننده داشته باشد برای عامه مردم دشوار بود.

از نظر آنها زباله ها، پسماندهای آلوده بود که به نوعی باید از شر آن خلاص می شدند و برای از بین بردن آن هم چاره ای جز پرداخت هزینه های گزاف معدوم کردن وجود نداشت. هزینه هایی که دولت و یا مردم و یا هر دو به طور مشترک باید پرداخت می کردند.

در واقع پسماندها نه تنها فاقد ارزش اقتصادی شناخته شده بودند بلکه به عنوان یک معضل هزینه ساز حضور سنگین خود را بر مردم تحمیل می کردند اما مروزه زباله به عنوان یک منبع درآمد و ایجاد اشتغال محسوب می شود و حتی به عنوان یک عامل الهام بخش و ماده خام دست مایه خلق آثار هنری شده اند.

سابقه ساخت پیکره های هنری از آهن قراضه ها و سایر فلزات دور ریخته شده به سال ها پیش برمی گردد و چند دهه از زمانی که ازلین آثار هنری از پسماندهای فلزی خلق شد و علاقه مندان به هنر را شگفت زده کرد گذشته است و اینک بسیاری از آن آثار در موزه های بزرگ و معروف دنیا به عنوان میراث های ارزشمند هنری نگهداری می شود.

فرآیند خلق آثار هنری از زباله تا جایی پیش رفته که چندی پیش آخرین آثار هنری ساخته شده از زباله های فلزی و غیر فلزی در قالب هزار مجسمه که توسط یک هنرمند ژاپنی ساخته شده است در شهرهای بزرگ دنیا به نمایش گذاشته شد.

فاصله ما از دیگران

در بسیاری از کشورهای دنیا که ارزش واقعی زباله در عین حال خطر بی توجهی آن شناخته شده است، شیوه های گوناگونی برای بازیابی و استفاده از چند باره از زباله ها مورد استفاده قرار می گیرد.

در حال حاضر در چین و کشورهای شرق آسیا کارخانه های بزرگ بازیافت زباله وجود دارد که این کارخاه ها با احیا پسماندها، مواد خام لازم برای واحدهای تولیدی دیگر که محصولاتشان بازار جهانی دارد فراهم می کنند.

تولید کفش، کاغذ، ورق های فلزی و هزاران چیز دیگر از زباله، در واقع حلقه دوم چرخه تولیدی و اقتصادی عظیمی است که بر پایه ارزش شناسی زباله به وجود آمده است.

در این چرخه عظیم که جمع آوری پسماندها آغاز می شود و به مرحله بازیافت و تولید مواد اولیه می رسد و از آنجا به تولید کالاهای جدید می انجامد، همه چیز تولید می شود. امروزه در زندگی هر یک از ما چیزهایی وجود دارد که بسیار هم برایمان با ارزش و دوست داشتنی هستند در حالیکه این اشیا ارزشمند از زباله هایی ساخته شده اند که د رشکل اولیه شان کثیف، متعفن و چندش آور هستند.

ارزش زباله در چرخه اقتصادی برخی از کشورها چنان بالاست که اندیشه واردات زباله به عنوان ماده خام به طور جدی ذهن کارشناسان اقتصادی و مسولین کشورهای پیشرفته را به خود مشغول کرده است.

اما در کشور ما اگر چه اندیشه بازیافت زباله از سال های دور مطرح بوده اما تا این اواخر هرگز به طور جدی و پیگیر به عنوان یک فعالیت ضروری و ارزشمند اقتصادی به آن توجه نشده است به همین دلیل زباله هایی که برای دیگران منبع تولید ثروت و اشتغال به حساب می آید سال های متمادی به عنوان یک منبع آلوده کننده محیط روی دست ما مانده بود و برای خلاص شدن از شر آن و دفن کردنش در منطقه کهریزک تهران هر ساله میلیون ها تومان هزینه می کردیم.

علاوه بر آن برخورد نادرست با پسماندها سبب شده است که محیط زیست شهر را بسیار آلوده شود و هر سال برای جبران خسارت میلیون ها تومان مصرف پاکسازی این آلودگی ها کنیم.

در چنین شرایطی برگزاری سمینارها و نشست های علمی برای استفاده بهینه از زباله و بازیافت آن و اجرای طرح های مختلف برای تفکیک پسماندهای خشک و تر و بازیافت مواد گامی بسیار مهم و ضروری محسوب می شود که اگر چه دیر هنگام برداشته شده اما حرکتی تحسین برانگیز است و می تواند تا جایی پیش برود که بازیافت زباله ها هزاران فرصت شغلی ایجاد کند و سبب تولید افزونی درآمد ملی شود.

طرح های گوناگون و پایه ریزی علمی

در حال حاضر طرح های مختلفی برای بهره گیری بهینه از پسماندهای در دستور کار سازمان بازیافت و تبدیل مواد شهر تهران قرار دارد که در میان آنها آموزش، اطلاع رسانی برای عموم مردم و بستر سازی به منظور استفاده از همکاری مردم و تفکیک زباله در مبدا به عنوان مسایل و محورهای اصلی مورد توجه قرار دارد.

البته اجرای چنین طرح هایی نیازمند سرمایه گذاری های سنگین خواهد بود زیرا باید سال ها سهل انگاری و بی توجهی را جبران کرد اما توجه به آن چه که از اجرای درست طرح ها به دست خواهد آمد، ارزش این سرمایه گذاری ها را توجیه می کند.

در حال حاضر 7500 تن زباله در تهران تولید می شود که از این مقدار 600 تن زباله های شهرک های اطراف تهران، 80 تن زباله های بیمارستانی که آلوده ترین نوع زباله ها به حساب می آیند و 6800 تن زباله های شهر تهران است که 4800 تن آن زباله خانگی است.

بخش عمده ای از این زباله ها قابل بازیافت است و بخش دیگری قابل پردازش یعنی زباله هایی که با تبدیل آنها به مواد قابل استفاده تر می توان از آنها بهره گرفت ونیازی به دفن کردن آنها نیست.

متوسط میزان زباله های پردازش شده تا کنون روزانه حدود هزار و 50 تن از زباله های شهر تهران بوده اما بر اساس برنامه های تعیین شده این میزان تا پایان سال جاری به 2200 تن خواهد رسید یعنی بیشترین حد ممکن.

این در حالی است که به گفته مدیر عامل سازمان بازیافت و تبدیل مواد از نیمه دوم سال جاری زباله های خانگی نیز دیگر به صورت مستقیم دفن نخواهد شد و بعد از استفاده در کارخانه های ساخت کمپوست دفن خواهند شد.

طرح تفکیک زباله از مبدا و مشارکتهای مردمی

طرح تفکیک زباله تر و خشک از مبدا یک از اصلی ترین حلقه های زنجیر بازیافت و بهره برداری از زباله است که اگر چه برنامه ریزی برای اجرای این طرح از سال های پیش مورد نظر بوده اما اجرایی شدن آن اخیرا به طور جدی مورد توجه قرار گرفته است و امکانات لازم برای انجام آن تا حدی فراهم شده است.

بخش اصلی تفکیک زباله تر و خشک در حال حاضر توسط بخش خصوصی انجام می شود، که زباله های خشک را از پسماندهای بیرون ریخته شده جدا می کنند اما نکته مهم در این زمینه آموزش دادن، خانواده برای انجام این تفکیک قبل از بیرون گذاشتن زباله ها است.

بر اساس نظر کارشناسان تنها 30 درصد زباله ها قابل بازیافت است که در حال حاضر از مجموع زباله های شهر تهران تنها 7 درصد آن بازیافت می شود اما سازمان بازیافت و تبدیل مواد شهر تهران پیش بینی کرده با اجرای طرح تفکیک زباله خشک و تر از مبدا طی 3 سال آینده 21 درصد کل زباله های تهران بازیافت می شود که این رقم 70 درصد از زباله های قابل بازیافت را تشکیل می دهد و در مقایسه ب استانداردهای بین المللی بازیافت رقم ایده آلی به حساب می آید.

حفظ محیط زیست با مدیریت زباله در منزل

به دلیل افزایش جمعیت، زباله های شهرها نیز افزایش یافته است. از آن گذشته رواج فرهنگ مصرف سبب شده است در شهرهای بزرگی چون تهران هر فرد روزانه 900 گرم زباله تولید کند. زباله های خانگی عبارتند از: پسماندهای مواد خوراکی، کاغذ، شیشه، فلزات، پلاستیک، پارچه و غیره. بخش بزرگی از زباله های خانگی را پسماندهای گیاهی و حیوانی مثل پسمانده سبزی ها، پوست و ضایعات میوه و استخوان و ضایعات گوشت و مرغ و ماهی تشکیل می دهند که زباله تر به حساب می آید. کاغذ و مقوا اعم از روزنامه، کتاب، دفتر و کاغذ بسته بندی نیز بخش بزرگ دیگری از زباله را تشکیل می دهد.

انواع پلاستیک، ظروف یکبار مصرف، اسباب بازی و قوطی های فلزی و شیشه ای نیز بخشی از زباله های منازل است. باید توجه داشت تمام موادی که از نظر ما به درد بخور نیستند، دور ریختنی نیست. اگر به هزینه های جمع آوری دفن زباله نگاهی بیندازیم، متوجه می شویم که با کمی دقت می توان استهلاک چه سرمایه قابل توجهی جلوگیری کرد. هزینه جمع آوری و دفن هر تن زباله 35 هزار ریال است. برای تولید هر تن کاغذ باید 15 اصله درخت تنومند قطع شود و برای تولید هر تن آلومینیوم 4 تن سنگ معدن و 7 تن زغال سنگ و قیر لازم است. برای تولید شیشه باید مقداری زیادی شن و ماسه از زمین استخراج شود. عمل حفاری و استخراج منظره زشتی به محل معدن می دهد و علاوه بر آن مقدار زیادی سوخت و آب نیز مصرف می شود.

هر تن زباله حدود 400 متر مکعب گاز گلخانه ای دی اکسید کربن متصاعد می کند و از هر تن زباله 400 تا 600 لیتر شیرابه خارج می شود که می تواند تاثیر خطرناکی روی آب و خاک داشته باشد و محل های دفن زباله هر روز گسترش بیشتری پیدا می کنند. اگر تولید زباله به همین ترتیب ادامه داشته باشد، مدت زیادی طول نخواهد کشید که تمام اراضی اطراف شهرها پر از زباله شده و محلی برای دفن زباله باقی نخواهد ماند. بازگشت به طبیعت در مورد بسیاری از مواد موجود در زباله به طول می انجامد و این مواد سالها باعث آلودگی و آسیب به محیط زیست می شوند. شیشه و قوطی های فلزی و به ویژه آلومینیومی صدها سال روی زمین باقی می مانند. کیسه ها و ظروف پلاستیکی که یک روز به دلیل سبکی و دوام آنها ساخته شدند، امروزه عامل بزرگترین مشکلات زیست محیطی هستند. پلاستیک غیرقابل تجزیه است و کیسه های نایلونی به طور متوسط 500 سال در محیط باقی می مانند. کیسه های پلاستیکی همراه باد همه جا پخش می شوند و بیشتر آنها سر از دریا در آورده با بلعیده شدن به وسیله جانداران سبب مرگ آنها می شوند. چنانچه پلاستیک و نایلون موجود در زباله سوزانده شود، اسید کلریدریک ایجاد می کند که باعث آلودگی هوا و آسیب رساندن به انسان و دیگر موجودات می شود. از سوی دیگر، انباسشته شدن زباله در محل و شهرها مکان خوبی برای رشد میکروبها و تولید و تکثیر حشرات و جانوران موذی نظیر موش است؛ زیرا زباله 3 عامل رشد و تکثیر این جانداران یعنی مواد غذایی، رطوبت و پناهگاه را با خود دارد. طبق برآوردهای علمی در هر گرم خاکروبه بین 50 هزار تا 10 میلیون باکتری مختلف وجود دارد. مگس که ناقل انواع اسهال، حصبه، وبا، سل و … است و موش که تکثیر آن بستگی به میزان زباله دارد و تیفوس و طاعون را اشاعه می دهد، در اثر انباشتگی زباله سلامت محیط انسانی را تهدید می کنند. بعضی از زباله های خانگی مثل انواع باکتری، لامپهای مهتابی و جیوه ای و لوازم الکترونیکی به علت داشتن سرب، جیوه و کادمیوم در ترکیب خود خطرناک هستند. همچنین تعویض خانگی روغن موتور ماشین و جاری کردن آن در فاضلاب شهری به دلیل وجود مواد سمی باعث آلودگی آنها می شود. یک لیتر روغن موتور می تواند تا یک میلیون لیتر آب سالم را آلوده کند.

در حالی که این روغن موتور قابل بازیافت و استفاده مجدد است و می توان آن را به تعویض روغنی ها تحویل داد تا آن را برای تصفیه مجدد تحویل پالایشگاه دهند.

چگونه مدیریت زباله های خانه را به عهده بگیریم؟

مصرف درست می تواند تا حد زیادی هزینه های خانواده و مصرف آب و انرژی را پایین بیاورد و از تولید بیش از اندازه زباله جلوگیری کند.

برای مدیریت زباله های منزل در درجه اول مواد قابل تجزیه مثل پس مانده های آشپزخانه و مواد غذایی را از سایر مواد جدا کنید. این مواد به سرعت تجزیه شده به طبیعت بازمی گردد. پس مانده های گیاهی نیز به کود کمپوست تبدیل می شود که برای اصلاح خواص خاک و جیران مواد غذایی از دست رفته آن مفید است و با اجرای دقیق این طرح می توان روزانه 530 هکتار خاک کشورا را احیا کرد. روزنامه و کاغذهای باطله و دفترچه های تمام شده مشق نیز قابل بازیافت است که باید جداسازی شود. همچنین شیشه های به درد نخور منزل علاوه بر قابلیت مجدد تبدیل به شیشه در صورت بازیافت، فضای دفن زباله را نیز اشغال نمی کند. بنابراین شیشه ها را نیز در محل دیگری نگهداری کنید و وقتی انباشته شد آن را به ماموران بازیافت با خدمات شهرداری بفروشد. ظروف و قوطی های فلزی آلومینیوم را دور نیندازید.

بازیافت آلومینیوم می تواند 90 درصد انرژی لازم برای ساخت آن را صرفه جویی کند. آلودگی مرحله تولید آن نیز 95 درصد کمتر است. این قوطی ها را نیز جدا نگهدارید و به مأموران خدمات شهرداری بفروشید تا به قوطی، ظرف جدید، فویل و ظروف یکبار مصرف آلومینیومی تبدیل شود. برای کاهش خطرات میکروبها و حشرات، در سطل زباله از کیسه های پلاستیکی سالم جای میوه یا خریدهای دیگر استفاده کنید و هر شب در زمان مناسب زباله را به رفتگر تحویل دهید. کیسه های پلاستیکی، ضایعات پلاستیکی و لوازم پلاستیکی شکسته را جمع آوری کنید و به خریداران دوره گرد تحویل دهید. تا جایی که ممکن است از لباسها و پارچه استفاده کنید. از پارچه های پنبه ای برای گردگیری و استفاده در آشپزخانه می توان بهره گرفت. لوازم برقی از انواع باتری بهتر است تا حد ممکن از اسباب بازیها و لوازم باتری دار استفاده نکنید. باتری ها حاوی مواد سمی هستند و قرار گرفتن آن در دسترس بچه ها کار درستی نیست. از قرار دادن لامپهای سوخته در محلی که قابل شکستن است، خودداری کنید. مواد موجود در آنها به شدت آلاینده است. ظروف غذا را ابتدا کاملاً تخلیه کنید و سپس بشویید. این کار باعث می شود رطوبت کمتری وارد زباله شود. خرده نان و پسمانده سفره را نیز می توانید برای پرنده ها بریزید. سعی کنید فقط مواد قابل تجزیه را در کیسه ریخته و تحویل رفتگر بدهید. هنگام خرید از بسته بندی های زیاد از سوی فروشنده جلوگیری کنید. خرید را به طور کلی انجام دهید. مثلاً برنج را برای مصرف سالانه خریداری کنید. با این روش کیسه های کمتری برای بسته بندی استفاده می شود. برای خرید نیز می توانید از ساکهای پارچه ای که پارچه های موجود در خانه ساخته اید، استفاده کنید در صورت امکان شیرینی و آجیل را در پاکتهای کاغذی بخرید. از ظروف یک بار مصرف نیز کمتر استفاده کنید.

اگر در حیاط خانه تان باغچه دارید، می توانید مقداری از زباله ها و پس مانده های آشپزخانه مثل پوست تخم مرغ، استخوان، ضایعات سبزی و میوه و ضایعات گوشتی و دیگر مواد قابل تجزیه را در گوشه باغچه تان به کمپوست تبدیل کنید.

روزانه چندین هزار تن انواع زباله های بیمارستانی در کشور تولید می شود که 15 درصد کال زباله های تولید کشور را تشکیل می دهد البته 80 درصد حجم زباله تولیدی بیمارستان ها آلوده نیستند و می توان آنها را با زباله های عادی دفن کرد اما این کار نیازمند تفکیک این زباله ها در مبدا است.

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری حیات، هم اکنون به طور متوسط روزانه هفت هزار و 500 تن زباله در کشور تولید می شود که متاسفانه به دلیل عدم تفکیک در بیمارستان ها، تمام زباله های تولیدی به انواع میکروب های بیماری زا تبدیل می شوند.

در حال حاضر مشکل عمده زباله های بیمارستانی عدم رغبت مسوولان بیمارستانی در تفکیک زباله از مبدا است و بر اساس قانون مدیریت پسماندها، زباله های بیمارستانی و پزشکی جزو زباله های ویژه محسوب می شوند و مسوولیت آنها برعهده وزات بهداشت است. همچنین، مسوولیت پسماندهای بیمارستانی در صورتی بر عهده شهرداری خواهد بود که به پسماندهای عادی تبدیل شده باشند.

هم اکنون، عادی کردن زباله های بیمارستانی از طریق دستگاه های زباله سوز بیمارستانی صورت می گیرد و اگر شهرداری ها نیز در خصوص زباله های بیمارستانی امکاناتی داشته باشند، به بیمارستان ها کمک می کنند، البته مسوول عادی سازی و دفع مستقیم آنها نیستند.

بر اساس آمار سازمان بهداشت جهانی، پسماندهای خطرناک شامل 9 دسته زباله های عفونی، زباله های پاتولوژی و آسیب شناسی، اجسام نوک تیز، زباله های دارویی، زباله های ناشی از درمان سرطان، زباله های شیمیایی، زباله های حاوی مقدار زیاد فلزات سنگین، کپسول های فشار و زباله های رادواکتیو است.

به این ترتیب، زباله های عفونی که جزو پسماندهای خطرناک به شمار می روند از طریق دستکاه های زباله سوز به زباله های عادی تبدیل می شوند اما متاسفانه ظرفیت این دستگاه ها برای سوزاندن زباله های عفونی کافی نبوده و تنها قادر به سوزاندن سه تن از این نوع زباله ها در روز هستند.

بر اساس آمارهای موجود بیشترین زباله های بیمارستانی کشور به ترتیب به شهرهای تهران، اصفهان، شیراز، تبریز، کرج، اهواز و قم مربوط می شود. در تهران زباله های بیمارستانی پس از جمع آوری به محلی در کهریزک حمل و در آنجا از هر 500 تن زباله بیمارستانی، 200 تن بازیافت حاصل می شود که می توان یکی دیگر از مشکلات زباله های بیمارستانی را عدم وجود مکان کافی و مناسب جهت دفن این زباله ها دانست.

از سوی دیگر دفع سریع زباله های بیمارستانی دارای اهمیت بهداشتی خاصی بوده و سوزاندن این مواد به وسیله دستگاه های زباله سوز مناسب ترین راه حل شناخته شده است لذا فوریت در سوزاندن زباله و رعایت حداقل زمان نگهداری مواد زائد در بیمارستان ضروری است.

احمد جنیدی، مدیر کل دفتر سلامت محیط و کار وزارت بهداشت در این زمینه می گوید: زباله های بیمارستانی یک از معضلات بهداشت محیط است که سلامتی مردم را تهدید می کند و بر همین اساس وزارت بهداشت آیین نامه بهداشت محیط را تنظیم کرد که در دولت نیز به تصویب رسید.

جنیدی با اشاره به بند 11 این آیین نامه می افزاید: زباله های بیمارستانی بایستی توسط شهرداری ها جمع آوری شود.

جنیدی معتقد است: قانون جدیدی در سال 83 در مجلس تصویب و به سازمان های ذیربط ابلاغ شد که در این آیین نامه اجرایی در نحوه مدیریت مواد زائد از جمله مواد بیمارستانی باید توسط سازمان حفاظت از محیط زیست و دستگاه های ذیربط تهیه و ابلاغ شود.

وی تصریح می کند: شهرداری باید زباله های بیمارستانی را پس از تفکیک جمع آوری کنند چرا که 80 درصد این زباله ها عفونی نبوده و باید همانند زباله های معمولی جمع آوری و دفن شوند.

جنیدی ادامه می دهد: البته بر اساس قانون جدیدی که در مجلس تنظیم شده مدیریت اجرایی تمامی پسماندهای شهری به عهده شهرداری نیست؛ بلکه زباله های بیمارستانی باید با مسوولیت و هزینه بیمارستان ها دفع شود.

وی می گوید: این قانون باعث به هم ریختگی مدیریت واحد زباله ها در شهر خواهد شد، چرا که مدیریت بیمارستان فقط مسوولیت درمان را دارد و نمی تواند مدیریت اجرایی زباله ها در بیمارستان را نیز به عهده داشته باشد.

مدیر کل دفتر سلامت محیط و وزارت بهداشت اظهار می کند: اگر قرار باشد هر بیمارستانی زباله های خودش را دفع کند مستلزم آن است که با مراکز خصوصی در این زمینه قرارداد بسته و در نتیجه آن مرکز در قبال دریافت هزینه های اندک، زباله ها به جای تخلیه در جاهای مخصوص؛ در گوشه و کنار جاده و اطراف شهر تخلیه خواهد کرد، بدون اینکه نظارتی بر اینن امر صورت گیرد.

جنیدی می افزاید: هم اکنون کار تفکیک زباله های بیمارستانی توسط مدیریت بیمارستان ها انجام می شود اما امکان دفع این زباله ها برای آنها وجود ندارد.

وی می گوید: اگر مسوولیت دفع زباله های بیمارستانی نیز برعهده بیمارستان ها باشد، معضل نبود امکانات سبب می شود این مشکل همچنان باقی بماند.

فریبا ملک احمدی، رییس اداره مبارزه با ناقلین و مواد زاید جامد وزارت بهداشت نیز معتقد است: از سال 76 دستورالعمل تفکیک، جمع آوری و نگهداری موقت پسماندهای بهداشتی درمانی را به کلیه دانشگاه های علوم پزشکی کشور ابلاغ کرده ایم و این دستوالعمل همچنان در جریان بوده است تا اینکه در سال 83 بازنگری شد.

ملک احمدی ادامه داد: در سال 83 با بازنگری دستوالعمل تفکیک، جمع آوری و نگهداری موقت پسماندهای بهداشتی درمانی، در خصوص مدت زمان مجاز نگهداری و تفکیک و جمع آوری زباله های بیمارستانی بحث شده است.

او می گوید: بیمارستان هایی که درمحل موقت نگهداری زباله آنها در سردخانه ندارد، مدت زمان مجاز نگهداری زباله در آن منطقه معتدل 72 ساعت در زمستان و 48 ساعت در تابستان و در منطقه گرم 48 ساعت در زمستان و 24 ساعت در تابستان است لذا سازمان بهداشت جهانی به خارج کردن زباله ها در کوتاه ترین مدت زمان ممکن توصیه کرده است.

وی معتقد است: روزانه در تهران 70 تن زباله بیمارستانی جمع آوری می شود که 20 تن آن عفونی و خطرناک است و در کل کشور نیز روزانه بیش از 300 تن زباله تولید می شود که 60 تن آن عفونی و خطرناک است و این در حالی است که تهران با دارا بودن بیشترین تعداد بیمارستان های کشور بیشترین مقدار تولید روزانه زباله های بیمارستانی را دارد.

وی با تاکید بر اختصاص اعتبار لازم به بیمارستانی های دولتی برای دفع زباله های بیمارستانی تصریح می کند: اعتباری که از سوی سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور در اختیار بیمارستان های دولتی قرار می گیرد بسیار ناچیز و حدود 20 میلیارد ریال است اگر چه بیمارستان های خصوصی از محل اعتبارات خود بایستی زباله های بیمارستانی خود را تفکیک، نگهداری، جمع آوری و دفع کنند.

وی با اشاره به استفاده از دستگاه های زباله سوز در بیمارستان کشور می گوید: وزارت بهداشت به کاربردن دستگاه های زباله سوز را توصیه نمی کند چرا که این دستگاه ها علاوه بر ایجاد معضلات بهداشتی، راهبردی پیچیده داشته و هزینه های سرمایه گذاری اولیه، بهره برداری و نگهداری آن نیز بسیار بالاست.

ملک احمدی بکارگیری دستگاه هایی غیر از زباله سوز را که در سایر کشورهای دنیا متداول است، توصیه می کند و می گوید: سیستم های غیز از زباله سوز، مواد سمی تولید نمی کند و هزینه های بسیار پایینی دارد و از نظر بهداشتی نیز بسیار بی خطر است ولی متاسفانه در ایران از این دستگاه ها تا کنون استفاده نشده است و فقط سیستم های زباله سوز که هزینه ها و آلودگی بالایی دارند، استفاده می شود.

معاون سلامت وزارت بهداشت در خصوص حل مشکل پسماندهای بیمارستانی تصریح می کند: وزارت بهداشت برای حل مشکل پسماندهای بیمارستانی نیازمند همکاری سایر بخش ها از جمله شهرداری و دانشگاه های علوم پزشکی است.

علویان می افزاید: متاسفانه دولت تا کنون اعتبار لازم برای تامین سیستم های تبدیل پسمانده های پزشکی ویژه به عادی همچون دستگاه های زباله سوز را در نظر نگرفته است و تا زمانی که دولت به تامین اعتبار لازم در خصوص زباله ای بیمارستانی توجه نکند، جمع آوری و ساماندهی زباله های بیمارستانی بدون رعایت شاخص های بهداشتی انجام و خطرات جدی برای سلامتی مردم و محیط زیست به دنبال خواهد داشت.

علویان با تاکید بر اینکه سازمان مدیریت و برنامه ریزی بایستی اقدامات و پیگیری های جدی را برای تامین اعتبار لازم جهت ساماندهی پسمانده های پزشکی ویژه ای انجام دهد، تصریح می کند: علاوه بر این، دولت نیز باید توجه جدی در تخصیص اعتبارات لازم جهت ساماندهی پسمانده های پزشکی داشته و شهرداری و سازمان حفاظت محیط زیست هم آماده هر گونه همکاری در این زمینه باشند.

وی اضافه می کند: بیمارستان ها نیز موظف به جذب کارشناسان بهداشت محیط زیست هستند تا نظارت مستمر بر زباله های بیمارستانی، اتاق های عمل و زایمان و حتی سردخانه ها داشته باشند.

معاون سلامت وزارت بهداشت یادآور می شود: هم اکنون به ازای هر تخت بیمارستانی 7/2 کیلوگرم زباله تولید می شود که این مساله هم برای وزارت بهداشت و هم برای افرادی که با این گونه زباله ها تماس مستقیم دارند مشکل ساز است چرا که به دلیل تماس این افراد با ین زباله ها به بیماری های خطرناک مبتلا می شوند.

به اعتقاد وی شهرداری ها و دانشگاه های علوم پزشکی توان همکاری با وزارت بهداشت برای حل این مشکل زباله های بیمارستانی را دارند و باید همکاری بیشتری نسبت به قبل با این وزارتخانه داشته باشند.

با تمام مشکلات، این سوال همواره مطرح است که با وجود شعارهای دولت جدید مبنی بر استقرار دولت سبز و سلامت، چرا تا کنون تدابیری برای حل جدی این گونه معضلات در سطح جامعه اندیشیده نشده و یا اهداف و برنامه های دولت پس از گذشت بیش از 10 ماه از روی کارآمدان مسوولان جدید هنوز به منصفه ظهور نرسیده است؟

در شرایط کنونی برقراری هماهنگی میان سازمان ها و وزارتخانه هایی چون محیط زیست، بهداشت و شهرداری ها تنها از عهده دولت برآمده و نیازمند رویکرد و نگاه جدید به این معضل است چرا که در اکثر موارد تناقضات میان قوانین و مقررات هر سازمان با سازمان دیگر، اهداف و برنامه های دولت را به تعویق انداخته و در این میان سلامت و زندگی مردم است که به خطر خواهد افتاد.

منبع :
گزارش: مریم خزایی.
گردآوری و بازنشر : caspian98.com

روش های بازیافت زباله ها, تخلیه چاه و لوله بازکنی, لوله بازکنی شمال تهران, تخلیه چاه غرب تهران, حفاری چاه کرج, حفاری چاه تهران, لوله بازکنی کاسپین

رای بدهید post

سرعت، دقت، صداقت

خدمات ما

کافیست یکبار با ما تماس بگیرید.

شبانه روزی

به صورت شبانه روزی در خدمت شما در استان تهران، البرز
و قم می باشیم.

بهترین قیمت

ما سعی می کنیم بهترین خدمات را با بهترین قیمت به شما ارئه نماییم.

سرعت در اجرا

ما سعی می کنیم با رعایت نکات اصولی در کمترین زمان کار را به اتمام رسانیم

نیروی با تجربه

انجام خدمات با استفاده از نیروهای آموزش دیده و با تجربه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همین حالا تماس بگیرید